Een verrassende ontmoeting met een oud-patiënt
Een oud-patiënt van het instituut nam contact met ons op. En dit is zijn verhaal.
Mijn moeder vond in een oude envelop een dankbriefje en een metalen ponsplaatje uit 1971. Als kind ben ik destijds behandeld bij Instituut Verbeeten, dat toen nog het Witte Huis heette. Na de vondst van mijn moeder ben ik op onderzoek uitgegaan en weer in contact gekomen met het instituut. Dat bleek verrassend uit te pakken.
Herinneringen uit die tijd had ik nog wel, maar veel niet meer. Ik wist bijvoorbeeld nog dat ik samen met een andere jongen per taxi vanuit het toenmalige Maria Ziekenhuis naar de andere kant van de stad werd gebracht, voor een behandeling in het Witte Huis. En ik wist óók nog dat dit in een Toyota Crown was, dit was namelijk een grotere auto dan die van mijn vader. En dat het Witte Huis kleiner was dan het ziekenhuis. Maar daar hielden mijn herinneringen wel zo’n beetje op. Dus ik besloot contact op te nemen met Instituut Verbeeten.
Het verbaasde me, eerlijk gezegd, dat ik zo’n enthousiaste reactie kreeg van Instituut Verbeeten. Het is natuurlijk geen alledaagse vraag en voor hetzelfde geld hoor je niks meer. Ze hadden mijn, inmiddels gedigitaliseerde, dossier opgezocht en ik werd uitgenodigd voor een bezoek aan het instituut en een gesprek met een radiotherapeut-oncoloog. Zo kwamen er meer herinneringen naar boven. Dat ik bijvoorbeeld voor een onderzoek limonade moest drinken, maar dat ik die hartstikke vies vond. En dat ik toen om een glaasje melk heb gevraagd. Na het gesprek met de radiotherapeut-oncoloog heb ik nog een rondleiding gekregen en onder meer foto’s bekeken van vroeger en nu.
Op de foto links het Witte Huis. Bron: Regionaal Archief Tilburg, fotograaf: Schmidlin.
"Als je dan met zulke open armen ontvangen wordt, dan geeft dat een goed gevoel"
Het lijken misschien kleine dingen, maar dit contact heeft geholpen om het plaatje weer wat meer compleet te krijgen. En als je dan met zulke open armen ontvangen wordt, dan geeft dat een goed gevoel. En hoe het zit met het dankbriefje? Na de behandeling heeft mijn vader een fotoboek aangeboden aan de dokter. Die arts stuurde toen een bedankbriefje terug. Het is mooi te zien dat die aandacht voor de patiënt er toen al was en dat die er nog altijd is. Zelfs voor oud-patiënten.
Een oud-patiënt